Vlera e agjërimit dhe veçoritë e tij

Agjërimi në Islam ka vlera të mëdha dhe dallohet nga veçori të ndryshme, ku prej tyre do të përmendim disa, si në vijim:

1 – Agjërimi është një vepër për të cilën Allahu premton falje mëkatesh (magfiret) dhe shpërblim të madh. Allahu thotë: “Nuk ka dyshim se për myslimanët, besimtarët e be­sim­taret, adhuruesit e adhurueset, të sinqertit dhe të sinqertat, durimtarët dhe durimtaret, të përvuajturit dhe të përvuajturat, sadaka­dhë­në­sit dhe sadakadhënëset, agjëruesit dhe agjë­ru­eset, ruajtësit e nderit dhe ruajtëset e nderit, shu­më përmendësit e Allahut e shumë për­men­dë­set e Allahut, Allahu ka përgatitur falje (më­katesh) dhe shpërblim të madh.”(Ahzab, 35).

2 – Agjërimi është gjëja më e mirë për mus­limanin, sikur ta dite ai këtë çështje! Sep­se Allahu thotë: “(Jeni të detyruar për) Di­të të caktuara, e kush është i sëmurë prej jush ose është në udhëtim (e nuk agjëroi), atëherë ai (le të agjërojë) më vonë aq ditë. E ata që i rën­don ai (nuk mund të agjërojnë), janë të de­ty­ruar për kompensim, ushqim (ditor), i një të varfëri ai që nga vullneti jep më tepër, ajo është aq më mirë për te. Mirëpo, po qe se dini agjërimi është më i mirë për ju.”(Bekare,184).

3 – Agjërimi është një nga shkaqet e arrit­jes së devotshmërisë , sepse Allahu thotë:” O ju që besuat, agjërimi ju është bërë detyrim si­kur­se që ishte detyrim edhe i atyre që ishin pa­ra jush, kështu që të bëheni të devotshëm.” (Bekare,183).

4 – Agjërimi është mburojë, me të cilën mbro­het robi musliman nga zjarri i xhe­he­ne­mit, siç na përcjell Xhabiri radijallahu anhu, se Pejgamberi sal-Allahu alejhi ve selem ka thë­në: “Zoti ynë ka thënë:Agjërimi është mburojë, me anë të së cilës mbrohet robi nga zjarri (i xehe­ne­mit), agjërimi është i Imi dhe Unë shpërblej për të.” Gjithashtu na përcjell Kab Ibn Uxhre radij­a­llahu anhu dhe thotë: Më tha i Dërguari Allahut, sal-Allahu alejhi ve selem: “Lus Allahun që të ruajë, o Ka’b Ibn Uxhre prej prijësve të cilët do të vijnë pas meje, kush shkon tek ata dhe iu be­son gënjeshtrave të tyre dhe i ndihmon në pa­drej­të­si­të që bëjnë, ai nuk është nga unë dhe unë nuk jam i tij, dhe ky person nuk më gjen mua tek haudi[1], ndërsa ai i cili shkon tek ata apo duke mos shkuar nuk beson në gënjeshtrat e tyre, nuk i ndihmon në padrejtësi, ky është i imi dhe unë jam me të, ky per­son më gjen mua tek haudi, o Ka’b Ibn Uxhre: na­ma­zi është argument, agjërimi mburojë si kalaja, kur­­se sadakaja i shlyen mëkatet siç e shuan uji zja­rrin, O Ka’b Ibn Uxhre nuk hyn në xhenet një nje­ri që është rritur me haram, për të zjarri është shu­më afër, O Ka’b Ibn Uxhre njerëzit kur zgjohen ja­në dy llojesh: e blen veten e tij dhe e liron atë, apo e shet veten e tij dhe e dënon atë.”[2]

Gjithashtu Osman Ibn Ebil-Asi radijallahu anhu thotë: E kam dëgjuar të Dërguarin e Allahut sal-Allahu alejhi ve selem duke thënë: “Agjërimi është mburojë, sikurse mburoja e ndo­një­rit prej jush në luftë.” Pastaj Osmani vazh­don e thotë: Fjala e fundit me të cilën më kë­shi­lloi Pejgamberi sal-Allahu alejhi ve selem kur më dërgoi në Taif ishte:” O Osman, mos e zgjat shumë namazin, sepse në xhemat pas teje ke pleq dhe nevojtarë.” Në një transmetim tjetër:” Agjë­rimi është mburojë prej zjarrit, sikurse mbu­roja e ndonjërit prej jush në luftë.”[3]

5 – Agjërimi është fortifikatë, e cila të mbron nga zjarri (i xhehenemit), siç na për­cjell Ebu Hurejra radijallahu anhu, se Pejgam­beri sal-Allahu alejhi ve selem ka thënë: “Agjë­rimi është mburojë dhe fortifikatë, e cila të mbron nga zjarri.”[4]

6 – Agjërimi është mburojë që të mbron nga epshi, na përcjell Abdullah Ibn Mesudi ra­dij­allahu anhu dhe thotë: Na ka thënë Pej­gam­beri sal-Allahu alejhi ve selem: “O ju të rinj, kush ka mundësi prej jush të martohet (ka epsh), le të martohet, sepse kjo e ruan atë që të mos shi­kojë haram dhe ia ruan organin e tij më mirë, ndër­sa ai që nuk ka mundësi të martohet, le të agjë­ro­jë, sepse kjo për të do të jetë mburojë (që e mbron nga epshi)”.[5]

7 – Ai që agjëron një ditë në rrugë të Allahut (xhihad), Allahu e largon zjarrin e xhehe­ne­mit prej atij personi 70 vjet. Siç transmetohet në hadithin e Ebi Seid El-Hudriut radijallahu anhu, i cili thotë: E kam dëgjuar të Dërguarin e Allahut sal-Allahu alejhi ve selem duke thë­në: “Kush agjëron një ditë në rrugë të Allahut, me këtë Allahu e largon zjarrin e xhehenemit nga fyty­ra e këtij personi shtatëdhjetë vjeshta (vjet).”[6]

8 – Kush e agjëron një ditë në rrugë të Allahut, Allahu këtë person do ta largojë nga zja­rri i xhehenemit aq sa është largësia ndër­mjet tokës dhe qiellit. Në hadithin e Umame El-Bahiliut radijallahu anhu qëndron se Pej­gam­beri sal-Allahu alejhi ve selem ka thënë:” Kush e agjëron një ditë në rrugë të Allahut, Allahu xhele shanuhu do të vendosë ndërmjet tij dhe zja­rrit të xhehenemit një hendek (gropë), aq sa është largësia ndërmjet tokës dhe qiellit.”[7]

Imam Kurtubiu në lidhje me hadithin: “Kush agjëron një ditë në rrugë të Allahut,…” thotë: Kush agjëron me respekt ndaj Allahut, që do të thotë: duke synuar me atë vepër fytyrën e Allahut, mes të tjerash thuhet: se në rrugë të Allahut e ka kuptimin: xhihadi në rrugë të Allahut. Kurse Neveviu e komenton hadithin në këtë mënyrë: Në hadith tregohet vlera e agjërimit në rrugë të Allahut, atëherë kur agjë­ri­mi nuk të bën dëm, nuk ia humb forcën në luftë, nuk e dobëson luftën dhe qëllimet e saj, kurse fjala e Resulullahut sal-Allahu alejhi ve selem: “E largon nga zjarri” ka si qëllim, e ruan Allahu atë person nga zjarri, kurse shtatë­dhje­të vjeshta në hadith ka si qëllim shtatëdhjetë vitet. E kam dëgjuar hoxhën tim Ibën Bazin, Allahu e mëshiroftë duke thënë: Disa dijetarë e kanë komentuar fjalën e Pejgamberit sal-Allahu alejhi ve selem: “Në rrugë të Allahut” në xhi­had në rrugë të Allahut, dhe kjo vërehet qar­të se është mendimi i autorit (e ka si qëllim Buhariun), në qoftë se agjërimi nuk e mundon atë, disa të tjerë kanë thënë: Fi Sebili-Lah e ka qëllimin: në respekt të urdhrave të Allahut në përgjithësi.

9 – Agjërimi është porosi e Pejgamberit sal-Allahu alejhi ve selem, nuk ka përn­gja­su­es e as barazues. Ebu Umame radijallahu an­hu na përcjell dhe thotë: Thashë: O i Dër­gu­a­ri i Allahut (sal-Allahu alejhi ve selem) më tre­go një vepër, e cila do të më bëjë dobi,- më tha: “Të këshilloj të agjërosh, sepse nuk ka asgjë të ba­ra­bartë me të.” Në disa transmetime të tjera qën­dron: se Ebu Umameja e ka pyetur të Dër­gu­arin e Allahut sal-Allahu alejhi ve selem: Cila vepër është më e mira? Tha: “Të këshilloj të agjërosh, sepse nuk ka vepër që barazohet në shpërblim me të.” Në një transmetim tjetër qën­dron, se Ebu Umame ka thënë: i thashë: O i Dër­guari i Allahut më urdhëro të bëj ndonjë pu­në? Tha: “Të këshilloj të agjërosh, sepse nuk ka diç­ka paralele me të.”[8] Kurse Ibn Hibani përcjell në Sahihun e tij si në vijim: Ebu Umame thotë: i Dërguari i Allahut sal-Allahu alejhi ve selem përgatiti një ushtri, ndërsa unë iu afrova dhe i thashë: O i Dërguari i Allahut, lute Allahun për mua të vdes si shehid. Ai tha: “O Allah, ru­a­ji dhe pasuroji me plaçkë lufte,” ne luftuam, u kthy­em shëndoshë e mirë dhe fituam plaçkë, kështu në të njëjtën mënyre veproi tre herë, pastaj i thashë: O i Dërguari i Allahut kam ar­dhur tek ti tre herë radhazi, duke kërkuar që ta lutësh Allahun të vdes si shehid, kurse ti the: “O Allah ruaji këta dhe pasuroji me plaçkë luf­te.” e ne u kthyem shëndoshë e mirë, dhe fi­tu­am plaçkë. O i Dërguari i Allahut më ur­dhë­ro me një vepër me anë të së cilës do të hyj në xhenet.- Ai tha: “Të këshilloj të agjërosh, sepse nuk ka si ai.” Pas kësaj në shtëpinë e Ebu Uma­mes gjatë ditës nuk vërehej tym (zjarr), vetëm kur i vinte ndonjë mik, kur shihnin tym në shtëpinë e Ebu Umames gjatë ditës e dinin se i kanë ardhur miq.[9]

10 – Agjërimi është shkak për të hyrë në xhe­net nga dera Rejjan, sepse Sehl Ibn Sadi ra­­di­jallahu anhu thotë: I Dërguari i Allahut sal-­Allahu alejhi ve selem ka thënë: “Në xhenet është një derë që quhet Rejjan, prej së cilës hyn agjë­ruesit Ditën e Gjykimit, s’ka mundësi të hyjë as­kush në të përpos tyre. Do të thuhet: Ku janë agjë­ruesit? Do të çohen agjëruesit dhe nuk do të hyjë askush tjetër përpos tyre, e kur të hyjnë të gji­thë mbyllet dhe askush më nuk mund të hyjë.”[10] Në një transmetim tjetër qëndron:“ Xheneti ka tetë dyer, në të ka një derë, e cila e ka emrin Rejjan, në të nuk mund të hyjë askush përpos agjë­ru­es­ve.”[11] Ebu Hurejra radijallahu anhu përcjell, se Pej­g­amberi sal-Allahu alejhi ve selem ka thë­në:” Ai që shpenzon dy lloje pasurish në rru­gën e Allahut do të thirret nga gjitha dyert e xhe­ne­tit: O rob i Allahut kjo është e mira jote, ai që është prej namazlive thirret nga dera e namazit, ai që është nga muxhahedinët (luftëtarët) do të thirrën nga de­ra e xhihadit, ai që është nga agjëruesit do të thi­rret nga dera e Rejjanit, ai që është nga ata që japin sa­da­ka, do të thirret nga dera e sadakasë.” – Atëherë Ebu Bekri tha: O i Dërguari i Allahut, nënë e ba­bë i flijofsha për ty, nuk ka dëm për asnjë prej cilësdo derë që thirret, por a thirret ndo­një­ri nga të gjitha ato dyer? Tha:” Po dhe shpre­soj që ti të jesh një prej tyre.”[12] Në një trans­me­tim tjetër të Buhariut qëndron: “Kush shpenzon dy lloje pasurish në rrugë të Allahut, do ta thë­rra­sin atë rojet e xhenetit, çdo roje në derën e tij i tho­të: O filan urdhër...”[13] Në një transmetim tjetër të Buhariut qëndron: “Kush shpenzon dy lloje pa­surish në rrugë të Allahut, prej çfarëdo lloji të pa­surisë nga gjërat e tij në rrugë të Allahut...”[14]

11 – Agjërimi është njëra prej cilësive të para me anë të së cilës fitohet xheneti. Ebu Hu­­rejra na përcjell dhe thotë: I Dërguari i Allahut sal-Allahu alejhi ve selem ka thënë: “Kush prej jush agjëron sot?” Ebu Bekri tha: Unë! Tha: “Kush prej jush sot e ka përcjellë një xhe­naze?” Ebu Bekri tha: Unë! Tha: “Kush prej jush sot e ka ushqyer një të varfër?” Ebu Bekri tha: Unë. Tha: “Kush prej jush sot e ka vizituar një të së­murë?” Ebu Bekri tha: Unë. Pejgamberi sal-Allahu alejhi ve selem tha:” Kush i praktikon prej jush këto punë brenda një dite hyn në xhe­net.”[15] Ndërsa teksti i Buhariut në Edebul Muf­red është: “Kush i bën këto gjëra brenda një dite do të hyjë në xhenet.”[16]

12 – Agjërimi i shlyen mëkatet. Hudhejfeja radijallahu anhu përcjell, se Pejgamberi s.a.v.s ka thënë: “Sprovat të cilat i ndodhin njeriut në fa­mil­je, pasuri, fëmijët dhe fqinjin e vet i shlyen: na­ma­zi, agjërimi, sadakaja, urdhërimi në të mirë dhe nda­limi nga e keqja.”[17] Kjo është një nga be­ga­ti­të e mëdha nga Allahu xhele shanuhu, si shkak për faljen e mëkateve me anë të na­ma­zit, agjërimit, sadakasë, urdhërimit në të mirë dhe të ndaluarit nga e keqja, që nënkuptohet se besimtari është më se i nevojshëm, që t’i për­vetësojë këto veti. Këtu në hadith ka si që­llim shlyerjen e mëkateve të vogla, kurse për më­katet e mëdha duhet të pendohet sinqerisht, me kushtet e teubes, të cilat i kanë saktësuar dijetarët.

13 – Agjëruesit shpërblehen nga ana e Allahut pa llogari (pa kufij).

14 – Agjëruesi ka dy gëzime: njëra është në dynja kurse tjetra në ahiret.

15 – Aroma e gojës së agjëruesit tek Allahu është më e mirë se aroma e parfumit. Për këto tre veçori të agjërimit aludojnë hadithet e Pej­gam­berit sal-Allahu alejhi ve selem. Një prej ty­re është hadithi, të cilin e transmeton Ebu Hu­rejra radijallahu anhu, i cili thotë: I Dër­gu­a­ri i Allahut sal-Allahu alejhi ve selem ka thë­në: Allahu teala thotë: Çdo vepër e birit të Ademit ësh­të për të, përveç agjërimit, ai është i Imi dhe Unë shpërblej për të, agjërimi është mburojë (nga zja­rri i xhehenemit), kur të jetë i agjërueshëm ndo­njëri prej jush le të mos flasë fjalë të pista, as mos të zihet me askënd duke e ngritur zërin e tij, edhe në qoftë se dikush e fyen, apo kërkon të zihet me të, le t’i thotë: unë jam i agjërueshëm, pasha atë në dorën e të cilit është shpirti i Muhamedit, aroma e gojës së agjëruesit tek Allahu është më e dashur se aroma e parfumit, agjëruesi ka dy gëzime me anë të cilave ai gëzohet: kur çel iftar, dhe kur e takon Allahun gëzohet me agjërimin e tij.” Në një trans­me­tim tjetër të Buhariut qëndron: “Agjërimi është mburojë, agjëruesi të mos flasë fjalë të pista, dhe të mos veprojë vepra të injorantëve dhe në qoftë se dikush e fyen apo kërkon që të zihet me të le t’i tho­të: Unë jam agjërueshëm (dy herë), pasha Atë në dorën e të cilit është shpirti i Muhamedit, aroma e gojës së agjëruesit tek Allahu është më e mirë se aro­ma e parfumit, e ka lënë ngrënien, pirjen dhe ma­­rrëdhëniet me gratë e tij për mua, agjërimi është i Imi dhe Unë e shpërblej për të, kurse ai që e bën një vepër të mirë shpërblimin e ka sa dhjetë vepra të mira.” Në një transmetim të Muslimit qën­dron:“ Çdo vepër e birit të Ademit dyfishohet në shpërblim, kurse një vepër e mirë, vlen sa dhjetë të mira në shpërblim nga ana e Allahut deri në shta­të­qind.”, gjithashtu Allahu xhele shanuhu thotë: Për­veç agjërimit ai është i Imi dhe Unë shpërblej për të, sepse e ka lënë epshin e tij, ushqimin e tij për Mua. Agjëruesi ka dy gëzime: gëzimi i parë: gë­zohet kur çel iftar dhe gëzimi i dytë: kur e takon Zotin e tij, era e gojës së agjëruesit tek Allahu është më e mirë se era e parfumit.”

Në një transmetim tjetër të imam Muslimit i Dërguari i Allahut paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të thotë: “Agjëruesi gëzo­het me dy kënaqësi: kur han iftar kënaqet me ngrënien e iftarit dhe kur e takon Zotin e tij gëzo­het me agjërimin e tij.”[18]

16 – Agjërimi dhe Kurani do të ndër­mje­të­soj­në Ditën e Gjykimit për pronarët e tyre. Ab­dullah ibn Amri na përcjell, se i Dërguari i Allahut paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të ka thënë: “Agjërimi dhe Kurani do të ndër­mjetësojnë për robin Ditën e Kiametit. Agjë­ri­mi do të thotë: O Zot, e kam ndaluar nga ngrënia dhe epshet e tij gjatë ditës më lejo të jem ndër­mje­të­su­es i tij, Kurani gjithashtu do të thotë: E kam nda­luar nga gjumi gjatë natës më lejo të jem ndër­mje­tësues i tij.”[19]

17 – Agjërimi është shkak që ndikon në largimin e vesveseve, urrejtjes, gënjeshtrave nga gjoksi i besimtarit, sepse na përcjell Ibnu Abasi, se i Dërguari i Allahut paqja dhe më­shi­ra e Allahut qofshin mbi të ka thënë: “Agjë­ri­mi i muajit të durimit dhe tre ditë gjatë çdo mu­aji i largojnë të këqijat e zemrës.”[20]

18 – Agjërimi është derë nga dyert e mirë­si­së. Muadh Ibni Xhebeli radijallahu anhu për­cjell, se i Dërguari i Allahut paqja dhe më­shi­ra e Allahut qofshin mbi të i ka thënë: “A dë­shiron të tregoj për dyert e mirësisë?” – i tha­shë: Posi jo, o i Dërguari i Allahut! – më tha: “Agjërimi është mburojë nga zjarri, sadakaja dhe na­mazi i njeriut në terrin e natës i fshin mëkatet, ash­tu siç e shuan uji zjarrin.” dhe lexoi ajetin:”I tër­heqin trupat e tyre nga krevatet e tyre du­ke e lutur Zotin e tyre…”[21] [22]

19 – Kush vdes duke qenë agjërueshëm me sinqeritet ndaj Allahut ka si shpërblim xhe­netin. Hudhejfeja na përcjell e thotë: U mbështet i Dërguari i Allahut tek unë dhe tha: “Kush thotë se s’ka Zot përveç Allahut duke kërkuar me këtë fjalë fytyrën e Allahut dhe jeta e tij mbaron në këtë gjendje hyn në xhenet, dhe kush agjë­ron një ditë duke pasur si qëllim fytyrën e Allahut dhe jeta e tij mbaron në këtë gjendje hyn në xhenet.”[23]

Nga Abdullah ibn Mesudi na përcillet, se i Dërguari i Allahut ka thënë: “Me të vërtetë ndo­një­ri prej jush do të bëjë vepra të banorëve të zja­rrit derisa të mbetet mes jetës së tij dhe exhelit një bërryl (njësi matëse), por do të ngadhënjejë ajo që është e shkruar dhe ai do të bëjë vepra të banorëve të xhenetit dhe do të futet në të, kurse dikush prej jush do të bëjë vepra të banorëve të xhenetit derisa të mbetet mes tij dhe exhelit një bërryl, por do të ngadhënjejë ajo që është shkruar dhe ai do të bëjë vepra të banorëve të xhehenemit dhe do të futet në të.”[24] Në një transmetim të Ahmedit thuhet: “Me të vërtetë ndonjëri prej jush do të bëjë vepra të ba­norëve të zjarrit derisa të mbetet mes jetës së tij dhe exhelit një bërryl (njësi matëse), por do të nga­dhënjejë ajo që është e shkruar pastaj përfundon me përfundim të banorëve të xhenetit pastaj hyn në të.”[25]

20 – Allahu ka përgatitur dhoma të mëdha në xhenet për ata që e vazhdojnë agjërimin edhe pas Ramazanit, i ushqejnë të tjerët, fla­sin me butësi dhe falen kur njerëzit flenë. Për këtë transmetohet nga Ebu Malik el-Esha­riu, se i Dërguari i Allahut paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të ka thënë:” Në xhenet ka dhoma të cilat nga jashtë duken çfarë ka brenda dhe nga brenda duket se çfarë ka jashtë. Allahu i ka përgatitur ato për ata që i ushqejnë të varfrit, flasin me njerëzit me butësi, vazhdojnë agjërimin edhe pas Ramazanit, shpërndajnë selamin dhe falen na­tën kur të tjerët janë në gjumë.”[26]

Ai që i bën këto punë të cilat u cekën në këtë hadith fiton si shpërblim këto dhoma. Fja­la “Gurfeh” është shumësi i fjalës “Guref”, që do të thotë: dhoma të larta me pamje shu­më të bukur, shumë të pastra, dhoma të tej­duk­shme, ku të mundësohet të shohësh çfarë ka jashtë, janë të posaçme për ata që kanë sje­llje të mirë me njerëzit e posaçërisht për ata që flasin fjalë të mira, sepse këta janë robërit e Mëshiruesit, të cilët ecin në tokë me modesti e kur injorantët u drejtohen atyre, këta u për­gji­gjen me fjalën selam-paqe. E gjithë kjo vlen për ata që i ushqejnë të tjerët pa marrë pa­ra­sysh a janë familjet e tyre, të varfrit, miqtë e kësh­tu me radhë. Këto dhoma janë edhe për ata të cilët agjërojnë vazhdimisht edhe jashtë mu­ajit të Ramazanit, së paku agjëron tre ditë në muaj madje janë edhe për ata të cilët falen natën në kohën kur të gjithë i ka kapluar gju­mi. Vlen të theksohet këtu fakti, se ata be­sim­tarë që falen natën dhe janë larg syve të nje­rëzve, tek këta njerëz syefaqësia- rijaja është larg çka do të thotë, se kush vepron në këtë më­nyrë e ruan nijetin e tij, që ai të jetë sa më i sin­qertë për Allahun.

Gjithashtu këto dhoma janë për ata që e për­hapin selamin, atyre që i njohin dhe atyre që nuk i njohin, pra, në të njëjtën kohë ky ha­dith i nxit besimtarët të stolisen më këto cilësi apo vepra të larta, shpërblimi i të cilëve janë dho­ma të larta e të bukura në xhenet.

21 – Lutjet e agjëruesit nuk refuzohen de­ri­sa të çelë iftar. Ebu Hurejra Allahu qoftë i kë­naqur me të na përcjell dhe thotë se i Dër­gu­ari i Allahut paqja dhe mëshira e Allahut qof­shin mbi të ka thënë: “Tre personave nuk u refuzohen lutjet: Prijësit të drejtë, agjëruesit derisa të çelë iftar, atij që i është bërë padrejtësi. Allahu e ngre këtë lutje mbi retë dhe ia hap dyert e qiellit dhe Zoti thotë: Pasha Krenarinë time, do ta ndih­moj edhe pas një kohe të gjatë.”[27]

22 – Gjithashtu nuk refuzohen lutjet e agjë­ruesit duke çelur iftar. Na përcillet nga Ab­dullah Ibni Ebi Melijke Allahu qoftë i këna­qur me të, i cili thotë: I Dërguari i Allahut paq­ja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të ka thë­në: “Me të vërtetë lutjet e agjëruesit gjatë çeljes së iftarit nuk refuzohen.” Ibni Ebi Melijke thotë: E kam dëgjuar Abdullah ibn Amrin Allahu qof­të i kënaqur me të kur çelte iftar duke thë­në: “O Allah, të lutem Ty me mëshirën Tënde me anë të së cilës ke përfshirë çdo gjë të më falësh mua.”[28]

Në disa transmetime të tjera të Tirmidhiut, që u cek para kësaj pike thuhet: “Tre personave nuk u refuzohen duatë: Prijësit të drejtë, agjëruesit kur çel iftar dhe duaja e atij që i është bërë pa­drej­tësi.”[29]

Këtë hadith e përforcon hadithi i Ebu Uma­mes, se i Dërguari i Allahut paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të ka thënë: “Allahu i Lartësuar gjatë çdo iftarit i liron (shpëton) disa nje­rëz nga zjarri i xhehenemit.”[30]

23 – Përgatitja e ushqimit për agjëruesit ka shpërblim të madh. Zejd ibnu Halid el-Xhu­heni Allahu qoftë i kënaqur me të, na për­cjell se i Dërguari i Allahut paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të ka thënë: “Ai që i of­ron iftar agjëruesit ka shpërblim njësoj si shpër­bli­mi i agjëruesit, duke mos u pakësuar asgjë nga shpër­blimi i agjëruesit.”[31]

24 – Për shkak të vlerës së madhe që ka Allahu e ka bërë shkak agjërimin për faljen e mëkateve, siç do ta përmendim në vijim:

A- (Fidjetul – edha) Ruajtja e kokës në ih­ram gjatë Haxhit, kompensimi i kësaj është: Allahu thotë në Kuran: “E mos i ruani kokat tu­aja derisa të arrijë kurbani në vendin e cak­tu­ar, por kush është i sëmurë prej jush, ose ka mun­dim koke (e rruhet para kohe) kom­pen­si­mi është agjërimi, sadaka ose Kurban.”[32] (Bekare: 196).

B– Kush nuk ka të holla për të therur kur­ban gjatë Haxhit, si kompensim agjëron tre ditë në haxh dhe shtatë ditë kur kthehet në vendlindje.

Siç ka thënë Allahu: “Ai që e bën umren para haxhit duhet të therë kurban që i vjen më lehtë, mirëpo nëse nuk ka le të agjërojë tre ditë gjatë haxhit dhe shtatë ditë kur të kthehet në shtëpi, këto janë dhjetë ditë të plota, kjo vlen për ata persona të cilët nuk janë mekas (që nuk banojnë afër shtëpisë së shenjtë Qabe­së).”[33]

C– Shpagimi i gabimit në vrasjen pa që­llim, sepse Allahu thotë në Kuran: “E në qoftë se i mbyturi është nga ai popull që keni ma­rrë­veshje me të, atëherë është detyrim shpagimi i gjakut që i dorëzohet familjes së tij dhe lirimi i një robi besimtar, e kush nuk ka mundësi (të lirojë një rob) le të agjërojë dy muaj rresht, si pendim për Allahun, Allahu është më i Dituri, Ligjdhënësi më i drejtë.”[34]

D – Shpagimi gjatë zotimit, sepse Allahu në Kuran thotë: “Allahu nuk do t’ju ndëshkojë ju për ato gjëra të paqëllimshme në betimet tuaja, por Ai do t’ju ndëshkojë për betimet me qëllim dhe për të shlyer një betim (të që­llim­shëm), ushqeni dhjetë të varfër në atë masë sa keni ushqyer edhe familjet tuaja, ose i vishni ata, ose çlironi një skllav. Por kushdo që nuk mund ta përballojë këtë, atëherë ai duhet të agjë­rojë tri ditë. Kjo është shlyerja për beti­met e bëra dhe ruani betë tuaja (mos u betoni shu­më).”[35]

E– Dëmshpërblimi për atë që gjuan, duke qenë në ihram gjatë Haxhit, sepse Allahu ka thë­në: “O ju që besuat, mos e vrisni gjahun du­ke qenë ju në ihram. E kush e vret atë me qëllim, atëherë dënimi është therja e një kaf­she shtëpiake të ngjashme me atë (të egrën) që ka vrarë. Për këtë çështje vendosin dy njerëz të drejtë nga mesi juaj, duke e bërë atë kurban për Qabe, ose (dënimi është) duke ushqyer të varfër, ose sa ai (ushqimi), agjërim, këtë për ta shijuar të keqen e punës së tij. Allahu e ka falur të kaluarën. E kush bën përsëri (gabimin) Allahu e dënon ashpër. Allahu mbizotëron (çësh­tjet), hakmerret (me dënim)..”[36]

F- Kompensimi i Dhiharit (t’i thuash gru­as shpina jote është si shpina e nënës time për mua), argument për këtë është fjala e Allahut: “Ata që krahasojnë (me nënat) dhe largohen nga gratë e veta, e pastaj zbrapsen nga ajo që kanë thënë, janë të detyruar që para se të kontaktojnë ndërmjet vete ta lirojnë një rob. Kjo është dispozitë me të cilën porositeni, e Allahu është i njohur hollësisht me atë që ju punoni. E kush nuk gjen (rob për lirim), atë­he­rë le të agjërojë dy muaj rresht para se të kon­tak­tojnë, e kush nuk mundet, atëherë le t’i ush­­qejë gjashtëdhjetë të varfër. Kjo (dispozitë ju shërben) për të vërtetuar, se ju besoni Allahun dhe të Dërguarin e Tij (e jo zakonet injo­rante). Këto, pra janë përcaktimet e Allahut. Ndërkaq mohuesit kanë dënim të rëndë.”[37]

Përktheu dhe përgatiti: Nexhat Ceka

Shkëputur nga libri “Vlera e agjërimit”

Dr. Seid Ibn Alij  Ibn Vehf El-Kahtani